Haar ogen staan wagenwijd open. Ze draait zich om naar de klok naast haar op het nachtkastje. Met haar vingers volgt ze de grote en de kleine wijzer en telt ze de cijfers hardop. Een. Twee. Drie uur. Een voor een zet ze haar voeten op de vloerbedekking en springt in een keer overeind uit bed. Ze huppelt naar de gordijnen en gluurt naar de donkere nacht die wordt verlicht door de lantaarnpalen op straat.
‘Ok, Floefie, kom maar onder het bed vandaan! Iedereen in de hele wereld slaapt.’
Ze loopt naar haar kamerdeur, doet het licht aan en draait zich om naar haar kledingkast. Ze schuift haar kleren heen en weer op het rek, trekt een paar stukken van de hangers af en laat ze naast zich op de grond vallen.
‘Ja! mijn nieuwe jas.’ Ze omhelst de jas en knijpt haar ogen van vrolijkheid dicht. Haar twee staartjes dansen heen en weer met de blije bewegingen die ze maakt.
‘Floefie, kom nou. Je moet mijn nieuwe jas zien!’ Ze draait zich om en struikelt over de berg met kleding. De mouw van de jas blijft haken achter de deurknop en scheurt helemaal af.
‘Kijk! Het sneeuwt!’ Ze raapt het dons van de vloer, springt in de lucht en strooit het de kamer rond. En nog een keer. Dan pakt ze haar jas weer op en kijkt verdwaasd om zich heen.
‘Waar ben je nou?’ Ze duikt onder het bed en haalt alles eronder uit. Happy Meal speeltjes, een verloren sok, Barbie, maar geen Floefie. Met de jas weer stevig in haar handen gedrukt gaat ze uitgeput met een harde plof tegen het nachtkasje aanzitten. De beker chocomel wiebelt heen en weer, maar blijft net op het randje stilstaan.
‘Liefje, hadden wij niet afgesproken dat jij in bed zou blijven liggen als je niet kon slapen?’
Ze schrikt en stoot haar ellenboog tegen het kastje. De beker valt over het randje heen. Boven op haar hoofd. En haar jas.
‘Je nieuwe jas!’
‘Sorry, mama.’ Ze veegt de chocomel van haar voorhoofd en likt haar vingers af. De rest smeert ze uit over haar jas en kijkt dan haar moeder weer aan.
‘Het is Floefie’s schuld!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Yeah, nog een ongezouten mening..kom maar op!